9 Temmuz 2010 Cuma

Seni çok sevdim küçük, sana oğlum diyebilir miyim?

Aslında işin zevklisi olmaz.. İş; zevkli bir kavram olsaydı, onu yaptığımız için para vermezlerdi bize.. Gel gör ki; bir iş ne kadar zevkli olabilecekse o kadar zevkli bir işim var.. Bunu, müdürüm blogumu takip ediyor olmasaydı da yazardım :).. Bir kaç hafta öncesine kadar, sabah işe gider gitmez önce Facebook'u açıyordum, 0-2.5 yaş aralığındaki bebek resimlerine bakıyordum.. Bunu yapmaya başladığımdan beri binlerce bebek gördüğüme emin olabilirsiniz.. Artık bebek resimleri görmek benim için o kadar sıradan olmuştu ki, çoğu zaman ofiste olduğumu unutup; "Ohaaaaa!! Ne güzel bebeeeek?" benzeri ünlemleri kullandığımın farkında bile olmuyordum.. Ben ne kadar farkında olmasam da çevremdekiler bunların yakın tanığı oldular ve normal olarak artık yaşımın kemale erdiğini, baba olacak yaşa geldiğimi düşünmeye başladılar..

İşte hikayemiz burada başlıyor.. Gerçekten baba olmak istiyor muyum? Ya da isteyecek miyim? Yaşım hakikaten kemal mi? Ya da olacak mı? Bebek resimleriyle bu denli içli dışlı olduğumdan beri takıntı konum bu oldu.. Taktım resmen, sürekli bunu düşünür oldum, kendiminkilerden başlayarak anne-baba olmuş kişilerle tartıştım..

Kafamda en çok tekrarlanan şu; baba olursam eğer, kendimden başka herhangi bir insanı kendimden daha çok düşünmek zorunda kalmayacak mıyım? Bencil olduğunu yeni yeni kabul edebilmiş bir adam için bu sorunun cevabını vermek travmatik oldu: Evet, başka bir insan senin için senden daha önemli olacak..

Acıktı mı?
Uykusu var mı?
Zamanında konuşacak mı, baba diyecek mi?
Hangi okula yazdırayım?
Arkadaşları düzgün insanlar mı?
Sigara içiyor mu, uyuşturucu kullanıyor mu?
Arabayı da aldı, acaba kaza yapar mı?
Eve ne zaman gelecek?
İyi bir üniversiteyi kazanacak mı?
İş bulabilecek mi?
Eşi nasıl biri acaba?

Herhangi bir şeye bağlanmayı sevmeyen, fikirleri, istekleri, hayalleri sürekli değişen biri için bu soruların cevabını düşünmek zorunda kalmak biraz fazla değil mi?

"-Seni çok sevdim küçük, sana oğlum diyebilir miyim?
+Anneeeeee, şurda bi deli vaaaaarr!!"

6 yorum:

  1. eheheh soluksuz okudum.

    çocuk için hafiften bi özlem var gibi gibi :))

    YanıtlaSil
  2. :) çocuklar güzeldir.. ama uzaktan.. :)

    YanıtlaSil
  3. ...ama sorumluluğu başkasına ait olanlar.. :=)

    YanıtlaSil
  4. arkadaş psikoloji'de karşıt tepki geliştirme savunma mekanizmasını duydun mu hiç ;)

    YanıtlaSil